اللَّهُمَّ إِنَّهُ لَيْسَ لِي عِلْمٌ بِمَوْضِعِ رِزْقِي، وَ إِنَّمَا أَطْلُبُهُ بِخَطَرَاتٍ تَخْطُرُ عَلَى قَلْبِي، فَأَجُولُ فِي طَلَبِهِ
الْبُلْدَانَ، فَأَنَا فِيمَا أَنَا طَالِبٌ كَالْحَيْرَانِ، لا أَدْرِي أَ فِي سَهْلٍ هُوَ أَمْ فِي جَبَلٍ، أَمْ فِي أَرْضٍ أَمْ فِي
سَمَاءٍ، أَمْ فِي بَرٍّ أَمْ فِي بَحْرٍ، وَ عَلَى يَدَيْ مَنْ، وَ مِنْ قِبَلِ مَنْ، وَ قَدْ عَلِمْتُ أَنَّ عِلْمَهُ عِنْدَكَ وَ أَسْبَابَهُ
بِيَدِكَ، وَ أَنْتَ الَّذِي تَقْسِمُهُ بِلُطْفِكَ وَ تُسَبِّبُهُ بِرَحْمَتِكَ، اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْعَلْ يَا رَبِّ
رِزْقَكَ لِي وَاسِعاً، وَ مَطْلَبَهُ سَهْلاً، وَ مَأْخَذَهُ قَرِيباً، وَ لا تُعَنِّنِي بِطَلَبِ مَا لَمْ تُقَدِّرْ لِي فِيهِ رِزْقاً، فَإِنَّكَ
غَنِيٌّ عَنْ عَذَابِي [عَنَائِي ] ، وَ أَنَا فَقِيرٌ إِلَى رَحْمَتِكَ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ جُدْ عَلَى عَبْدِكَ
بِفَضْلِكَ، إِنَّكَ ذُو فَضْلٍ عَظِيمٍ.
خدايا من نمي دانم روزي ام در كجاست، و آن را تنها بر پايه گمان هايي كه بر خاطرم مي گذرد
مي جويم، و ازاين رو در جستجوي آن شهرها را زير پا مي گذارم، پس در آنچه كه خواهان آنم
همچون حيرت زدگانم، نمي دانم آيا در دشت است يا در كوه؟ در زمين است يا در آسمان؟ در
خشكي است يا در دريا؟ نمي دانم به دست كيست؟ و از جانب چه كسي است؟ ولي به يقين
مي دانم كه دانش آن نزد تو، و اسباب آن به دست توست، و تويي كه آن را با لطف خويش
تقسيممي كني، و با رحمت خود براي آن سبب فراهم مي سازي، خدايا، پس بر محمد و
خاندان او درود فرست و بارپروردگارا، روزي خود را بر من گسترده ساز، و به دست آوردنش
را برايم آسان نما، و جاي دريافتش را نزديك قرار ده، و با طلب آنچه برايم در آن روزي مقدر
نكرده اي به زحمتم ميفكن،
چه تو از آزردن من بي نيازي، و من به رحمتت نيازمندم، پس بر محمد و خاندان او درود فرست،و
با لطف و فضل خويش بر بنده ات كرم نما، تو صاحب بخشش بزرگ هستي.
مؤلف گويد: اين دعا از دعاهاى طلب روزى است و نيز مستحب است در تعقيبات نماز عشا
هفت مرتبه سوره «قدر» خوانده شود و نيز در نماز «وتيره» كه دو ركعت نافله نشسته بعد
از نمازعشاست، صد آيه از قرآن خوانده شود و مستحب است نمازگزار به جاى صد آيه،
سوره «اذاوقعت الواقعه» را در يك ركعت و سوره «قل هو اللّه» را در ركعت ديگر بخواند.